وقتی نقشی و یا تصویری برروی سطح کار، معمولاً کاغذ، مهر می‌شود و یا انداخته می‌شود. چاپ به تکنیک‌ها، روش‌ها و پروسه‌های مختلفی اجرا می‌شود که برای نمونه می‌توان به اچینگ و حکاکی، اینتالیو [گُود نقش]، وودکات، و اخیراً پروسه‌های چاپ فتومکانیکی (مثل فیلم و زینک) اشاره کرد. این فرم هنری سابقه‌ای طولانی و غنی در بسیاری از سنت‌های هنری دارد. عقیده بر این است که چاپ وودکات [چوب برش] در قرن هفتم میلادی در چین ابداع شد و در قرون بعدی به کره و ژاپن نیز گسترش یافت. در غرب، چاپ‌های وودکات مذهبی در اوایل قرن پانزدهم میلادی و در شمال اروپا ظهور و رواج یافتند. از آن زمان، چاپ و آثار چاپی مسیرها و اهداف گوناگونی را طی کرده‌اند؛ از تجربه‌های آنتونیو پولّائویو در زمینه‌ی فرم هنری برهنه [نُود] تا پوسترهای زندگی شبانه‌ی پاریسی لوترک و مجموعه‌ی «هوس‌ها» از گویا، که کیفرخواستی است علیه حماقت‌های جوامع اروپایی. آرتیست‌های معاصر مثل وید گایتون هم‌چنان به تجربه و کار با فرم‌های جدید چاپ ادامه می‌دهند.